Τώρα που αποσυντίθεται ο Καπιταλισμός...

Είναι δυνατόν, η πτώση του καπιταλισμού να μη συνοδεύεται από γλέντια και τυμπανοκρουσίες απ' άκρη σ' άκρη του πλανήτη; Σ' ένα κοινωνικό σύστημα, όπου αυτός που έχει πολλά, μπορεί να τα κάνει περισσότερα, με απλούς μαθηματικούς υπολογισμούς συμπεραίνει κανείς, πως σε κάποια χρόνια ο πλούτος θα μαζευτεί σε λίγα χέρια. Και θα μπορούν αυτοί με την τεράστια δύναμη να αποφασίζουν πόσα ψίχουλα να δώσουν στους άλλους για να επιβιώσουν!.. "Σε μια δεκαετία, το πολύ σε δυο..." προβλέπαμε την αναπόφευκτη πτώση του καπιταλισμού, κατά τη δεκαετία του '70. Είναι δυνατόν, όλοι αυτοί οι αριστεροί, προοδευτικοί και ψαγμένοι, που πριν μερικές δεκαετίες προφήτευαν και ήλπιζαν στην κατάρρευση αυτού του άδικου κοινωνικού συστήματος, να στεναχωριούνται τώρα και να ψάχνουν λύσεις για τη σωτηρία του χρηματοπιστωτικού συστήματος; Είναι δυνατόν, ο ίδιος ο λαός, ο απλός λαός να έχει ξεπέσει τόσο χαμηλά και να μην αντιδρά στα τερατώδη γεγονότα που διαδραματίζονται καθημερινά ολόγυρά του; Να σκέφτεται και να στεναχωριέται για τις καταθέσεις του!.. Τόσο πολύ τον έχουν μαντρωμένο χειροπόδαρα, χωρίς καθόλου αντανακλαστικά; Η οθόνη τελικά κατάφερε να τον νικήσει; Τώρα που αποσυντίθεται ο Καιταλισμός δεν υπάρχουν ιδεολόγοι για να φτιάξουν έναν νέο, Δίκαιο κόσμο!..