Η avaaz μαζεύει υπογραφές. Κάντε κλικ στην διεύθυνση:
http://www.avaaz.org/en/hilton_sign_now/?vl
για να τους βοηθήσετε να αναγκάσουν τον διευθύνοντα σύμβουλο να υπογράψει τον κώδικα!..
Καταργείστε το χρήμα καλλιεργώντας τις ανθρώπινες σχέσεις. Ίσως είναι η τελευταία ευκαιρία της ανθρωπότητας για αλλαγή πορείας και επαναπροσδιορισμό των κοινωνικών της συνδέσμων, ώστε να μπορέσει να αποτρέψει την επερχόμενη ολοκληρωτική καταστροφή!..
Οι ιδέες και οι ιδεολογίες πρέπει να είναι ρευστές, όπως η ζωή. Να κυλούν σαν το νερό, σαν το αεράκι κι όχι να 'ναι συμπαγείς, αμετακίνητοι σαν βράχοι, σαν τα οικοδομήματα και τις πόλεις-φυλακές που χτίζουν οι άνθρωποι.
Η Ελπίδα δεν πεθαίνει τελευταία!.. Γιατί, απλούστατα, δεν πεθαίνει ποτέ!..
Τα άρθρα και τα video που δημοσιεύονται στο deletemoney δεν μας εκφράζουν πάντα και συνολικά.
Γνώμονας επιλογής τους είναι το ανοιχτό πνεύμα θεώρησης των πραγμάτων.
Ο καθένας ανάλογα με το κριτήριό του θα αποδεχτεί ή όχι τις ιδέες και προτάσεις που προκύπτουν, και στο βαθμό που ο ίδιος θα επιλέξει.
Σ' ένα κόσμο που μεταβάλλεται αέναα, ο άνθρωπος αποζητά τη σιγουριά. Όλη του η ενέργεια αναλώνεται στο να δημιουργήσει σταθερές αναφορές σε κάθε αντιληπτικό τομέα και οικοδομεί μια πραγματικότητα-φρούριο όπου μέσα κλείνεται. Αποκόπτεται από την υπόλοιπη Πραγματικότητα, από την Αλήθεια και μαθαίνει να ζει φυλακισμένος. Εξέλιξη γι' αυτόν είναι η στερεοποίηση αυτών που νομίζει πως είναι κατακτήσεις, που στην ουσία είναι τα δεσμά του.
Θεωρεί εντυπωσιακά επιτεύγματα σε τεχνοεπιστημονικούς τομείς και τα προσκυνά σαν θεούς, μα αυτά είναι απλά τρυκ -πολλά απ' αυτά είναι επικίνδυνες παγίδες, που βάζουν σε κίνδυνο την υγεία και ζωή των επόμενων γενεών- γιατί έχει απομακρυνθεί από τη μαγεία της ζωής. Ολοένα χάνει έμφυτες ζωικές ικανότητες που υποκαθιστούνται από ψευτοκοινωνικά οφέλη.
Διαλαλεί το αγαθό της κοινωνικότητάς του και ζει με την ψευδαίσθησή της, αλλά κοινωνία δε μπορεί να κάνει. Ούτε με δυο άτομα. Μέσα στη σύγχυση της αφύσικης συμπαγούς πραγματικότητάς του, είναι σαν τυφλός και δε μπορεί να δει παραπέρα. Δεν εμπιστεύεται οτιδήποτε αγγίζει, γιατί δε μπορεί να το δει. Μόνο μπορεί να κοιτάζει, όχι να βλέπει!..
Μέσω του χρήματος, διεστραμμένα μυαλά, κατέχουν απεριόριστη δύναμη και εξουσία. Ο τρόπος που παίζουν τις τύχες του κόσμου στα χέρια τους, βάζει σε άμεσο κίνδυνο το οικοσύστημα στη γη και το μέλλον της ζωής στον πλανήτη.
Τα κτηνώδη αυτά τέρατα διαιωνίζουν την κακία, την ασχήμια, τη δυστυχία και τον τρόμο, μετατρέποντας ολοένα τον επίγειο παράδεισο σε εφιαλτική κόλαση, γιατί; Για να αποκτήσουν περισσότερα αγαθά από αυτά που έχουν. Κι έχουν τα πάντα!..
** Κάποιοι θα τους σταματήσουν. Κι αυτοί οι κάποιοι θα πάρουν εκδίκηση για τον χαμό όλων αυτών των νέων ανθρώπων που χάθηκαν από τα δολοφονικά όπλα που κατασκευάζουν τα εργοστάσιά τους.
** Θα πάρουν εκδίκηση για τον πόνο τόσων μανάδων που έχασαν τα παιδιά τους στους πολέμους που αυτοί οι ίδιοι προκαλούν, για να πουλάνε τα όπλα τους.
** Τα παιδιά που έχασαν τους πατεράδες και τ' αδέλφια τους, κι όλοι αυτοί που έχασαν αγαπημένα πρόσωπα, θα τους στείλουν στο διάβολο, εκεί που τους αξίζει.
** Στο κοντινό μέλλον, όλοι θα τους καταριούνται και θα φτύνουν στους τάφους τους. Μα πιο πολύ θα τους καταριούνται τα ίδια τους τα παιδιά, για την κατάντια του κόσμου που τους κληροδότησαν.
Είναι δυνατόν, η πτώση του καπιταλισμού να μη συνοδεύεται από γλέντια και τυμπανοκρουσίες απ' άκρη σ' άκρη του πλανήτη; Σ' ένα κοινωνικό σύστημα, όπου αυτός που έχει πολλά, μπορεί να τα κάνει περισσότερα, με απλούς μαθηματικούς υπολογισμούς συμπεραίνει κανείς, πως σε κάποια χρόνια ο πλούτος θα μαζευτεί σε λίγα χέρια. Και θα μπορούν αυτοί με την τεράστια δύναμη να αποφασίζουν πόσα ψίχουλα να δώσουν στους άλλους για να επιβιώσουν!.. "Σε μια δεκαετία, το πολύ σε δυο..." προβλέπαμε την αναπόφευκτη πτώση του καπιταλισμού, κατά τη δεκαετία του '70. Είναι δυνατόν, όλοι αυτοί οι αριστεροί, προοδευτικοί και ψαγμένοι, που πριν μερικές δεκαετίες προφήτευαν και ήλπιζαν στην κατάρρευση αυτού του άδικου κοινωνικού συστήματος, να στεναχωριούνται τώρα και να ψάχνουν λύσεις για τη σωτηρία του χρηματοπιστωτικού συστήματος; Είναι δυνατόν, ο ίδιος ο λαός, ο απλός λαός να έχει ξεπέσει τόσο χαμηλά και να μην αντιδρά στα τερατώδη γεγονότα που διαδραματίζονται καθημερινά ολόγυρά του; Να σκέφτεται και να στεναχωριέται για τις καταθέσεις του!.. Τόσο πολύ τον έχουν μαντρωμένο χειροπόδαρα, χωρίς καθόλου αντανακλαστικά; Η οθόνη τελικά κατάφερε να τον νικήσει; Τώρα που αποσυντίθεται ο Καιταλισμός δεν υπάρχουν ιδεολόγοι για να φτιάξουν έναν νέο, Δίκαιο κόσμο!..
(deletemoney 17.10.08)
Η Επανάσταση γίνεται σε κάθε στιγμή της ζωής μας κι αυτό σημαίνει πως συμμετέχουμε στα κοινά, είμαστε ενεργοί πολίτες.
Οι αρχαίοι Έλληνες αυτούς που δεν συμμετείχαν στα κοινά τους έλεγαν ιδιώτες. Ενδιαφέρονταν δηλαδή μόνο για την πάρτη τους. Αυτή η ιδιώτευση λοιπόν ήταν συνώνυμη με την ηλιθιότητα, εξ ου και idiot = ηλίθιος.
Ο χρόνος δεν περιμένει, κυλά συνεχώς.
Μπορείτε να μας στείλετε να δημοσιεύσουμε και τις δικές απόψεις, φωτογραφίες, video, κλπ.
Από μια κλωστή κρέμεται η ζωή του Βρυκόλακα!.. Ο Καπιταλισμός, αυτό το βαμπίρ που επί χρόνια ρουφά το αίμα των λαών, έφτασε στο τέλος του. Δεν υπάρχει άλλο διαθέσιμο αίμα. Το έχει πιει ήδη όλο και άρχισε το σύνδρομο στέρησης και φανερώνονται τα πρώτα σημάδια της αποσύνθεσης. Με κατακόκκινα μάτια και αιμοσταγή νύχια από τους τελευταίους πολέμους της Γιουγκοσλαβίας, του Αφγανιστάν και του Ιράκ, περιφέρεται στις τερατουπόλεις που έχει δημιουργήσει, στην κατεστραμμένη ύπαιθρο από την αλόγιστη εκμετάλλευση, και ψάχνει και οσμίζεται μπας κι υπάρχει κάτι που ξέφυγε... Λίγη ζωή να κατασπαράξει, λίγο ακόμη αίμα, για να παρατείνει την τερατόμορφη υπόστασή του. Κι εκεί που ψυχορραγεί, οι δούλοι του έσπευσαν να του προσφέρουν ότι είχαν και δεν είχαν. Τα παιδιά τους, το αίμα τους!.. (Συνεχίζεται)
Ο άνθρωπος κυριάρχησε στον πλανήτη Γη κι έφτασε στο σημείο να κρατάει στα χέρια του τέτοια δύναμη, ώστε να μπορεί να καταστρέψει ολόκληρο τον πλανήτη, κάτι που συνεχίζει να κάνει σε καθημερινή βάση. Το γεγονός αυτό τον κάνει να αισθάνεται νικητής και αήττητος και αναπόφευκτα θύμα της υπεροψίας του, που θα είναι και η καταστροφή του. Το τραγικό είναι που θα παρασύρει μαζί του στον όλεθρο κι άλλες αθώες υπάρξεις. Όταν λέμε άνθρωπος, εννοούμε την ανθρωπότητα σαν κοινωνικό ον. Ένα ον που παίρνει αποφάσεις και δρα μ' έναν συγκεκριμένο τρόπο, άσχετα αν τις αποφάσεις τις παίρνουν λίγοι, αν υπάρχουν διαφορετικές απόψεις για την πορεία που ακολουθείται. Όλοι είναι συμμέτοχοι στα θετικά και αρνητικά αυτής της πορείας, που χαράσσεται από τη συνισταμένη όλων των δυνάμεων και τάσεων που την κατευθύνουν. Δεν υπάρχει δηλαδή το άλλοθι της ατομικής άποψης ή ακόμη και ακεραιότητας. Αν υπάρχουν κάποια άτομα που αντιλαμβάνονται το πραγματικό μέγεθος των καταστροφών που επιτελούνται από την ανθρώπινη "εξέλιξη", είναι πολύ λίγα σχετικά με το σύνολο της ανθρωπότητας. Και είναι δραματικά πιο λίγοι εκείνοι που κάνουν κάτι γι' αυτό, σε σημείο να θεωρούνται περιθωριακοί και γραφικοί.
Μπροστά σε μια κατάσταση αθλιότητας, συγκριτικά χειρότερη κι από υποδούλωση μετά από καταστροφικό πόλεμο, οι νέοι έρχονται να γεμίσουν τις ψυχές των ανθρώπων με ελπίδα και να βάλουν ξανά όλο τον κόσμο στο παιχνίδι.
Κι εξάλλου δικό τους είναι το παιχνίδι κι όχι των γέρων -στο μυαλό και στην ψυχή-, που τους ενδιαφέρει περισσότερο το βόλεμα από την προσπάθεια, το χρήμα από το όνειρο, το οικοδόμημα από το αντίσκηνο στην παραλία, το εγώ από το εμείς, η μιζέρια από το ξεφάντωμα...
Οι νέοι είναι εκφραστές της ελπίδας γιατί είναι ακόμη συνδεδεμένοι με τον ομφάλιο λώρο της γης. Είναι, η πνοή της ζωής γιατί δεν έχασαν ακόμη το μαγικό ραβδάκι που ομορφαίνει ό,τι αγγίζει.
Οι αρτηριοσκληρωμένοι εξουσιομανείς παντοκράτορες προσπαθούν να διαγράψουν κάθε νεανικό όνειρο που πάει να φωτίσει την καθημερινή ζωή. Νομίζουν πως με το χρήμα έχουν και το παιχνίδι της ζωής της ανθρωπότητας στα χέρια τους, μα δεν ξέρουν τι τους γίνεται. Όσο κι αν προσπαθούν με αλαζονεία να επιβάλλουν στην ανθρωπότητα τα πλάνα δυστυχίας και να καταστρέφουν κάθε αχτίδα ζωής, η κακία γυρίζει επάνω τους. Η δυστυχία τρυπώνει βαθιά στην ψυχή τους, γιατί η ζωή δεν είναι αυτό που φωλιάζει στα διεστραμμένα μυαλά τους.
Η ζωή είναι ένα πουλί που πετά στον ουρανό της ευτυχίας κι όποιος θέλει να είναι ευτυχισμένος, γίνεται ο ίδιος πουλί και πετά...
Φανταστείτε ένα μεγάλο τρένο στην κατηφόρα με χαλασμένα τα φρένα. Η ταχύτητά του ολοένα αυξάνεται. Δεν χρειάζεται να είσαι προφήτης για να καταλάβεις, πως μόλις πλησιάσει στην ετοιμόρροπη γέφυρα, αυτή δεν θα αντέξει την ορμή και θα διαλυθεί, και το τρένο με όλα τα βαγόνια του θα γκρεμιστεί στη χαράδρα!.. Αν αλλάξετε τους ρόλους και βάλετε αντί τρένο => την ανθρωπότητα, φρένα => τα κοινονικο-οικονομικο-πολιτικά συστήματα που τον κατευθύνουν, γραμμές => τον μονόδρομο που ακολουθούν οι άνθρωποι σαν κοινωνικά όντα, ετοιμόρροπη γέφυρα => το φυσικό περιβάλλον, όπως κατάντησε με την αλόγιστη εκμετάλλευσή του από τον άνθρωπο... θα μπορέσετε να κάνετε μόνοι σας μια πρόβλεψη για το μέλλον το δικό σας και των επόμενων γενεών!.. Πρέπει να παραδεχτούμε πως, με συμβατές μεθόδους, δε μπορούμε να σταματήσουμε το "τρένο", όσο κι αν το θέλουμε, όσο κι αν βλέπουμε την ολέθρια οικολογική καταστροφή που συντελείται καθημερινά μπροστά στα μάτια μας. Ποιος μπορεί να σταματήσει τις βιομηχανίες να παράγουν όπλα, φάρμακα, αυτοκίνητα, πλαστικά, και τόσα άλλα άχρηστα καταναλωτικά "αγαθά"; Ποιος μπορεί να σταματήσει τα αεροπλάνα και τα πλοία, τα δισεκατομμύρια αυτοκίνητα κι άλλα τόσα μηχανήματα ευρείας χρήσης που καθημερινά, κάθε δευτερόλεπτο, μολύνουν το περιβάλλον που ζούμε κι ανεβάζουν δραματικά την θερμοκρασία της Γης, με απρόβλεπτες καταστρεπτικές συνέπειες; Ο πιο σίγουρος και γρήγορος τρόπος για την σωτηρία είναι η κατάργηση του χρήματος, σαν παντοδύναμου μέσου συναλλαγών και ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ των ανθρώπων.
Μας έχουν τρελάνει με την οικονομική κρίση όλα τα ΜΜΕ σιγοντάροντας τους πολιτικούς, κι όλος ο κόσμος παραμιλάει και... καλά να πάθει! Δεν είναι ενεργοί πολίτες. Αφήνουν την τύχη τους κάθε τέσσερα χρόνια στους "Ειδικούς" και δεν ασχολούνται ξανά με τα κοινά, παρά μόνο όταν θίγεται το ατομικό τους συμφέρον. Δεν γίνεται έτσι κοινωνία. Δεν υπάρχει κοινωνία, παρά μόνο στις μεγαλοστομίες των πολιτικών και των βολεμένων. Μη περιμένουμε λοιπόν να λυθούν τα προβλήματά μας γενικά κι αόριστα. Θέλει συμμετοχή στα κοινά κάθε στιγμή. Κάποιοι εκμεταλλεύονται τις κρίσεις. Πιθανόν να προκαλούν τις κρίσεις για να κερδοσκοπήσουν. Είναι αυτοί που σε περίοδο πολέμου γίνονται μαυραγορίτες, είναι αυτοί που στέλνουν αποσυρμένα (επικίνδυνα) φάρμακα στις χώρες του Τρίτου Κόσμου, είναι οι πολυεθνικές που δεν υπολογίζουν οικολογικό κόστος προκειμένου να κερδοσκοπήσουν, είναι οι έμποροι του πολέμου. Κι όλοι αυτοί και οι όμοιοί τους, είμαστε εμείς οι ίδιοι!.. Η αρνητική πλευρά μας...
Αν νομίζατε πως μόνο οι εργάτες, οι υπάλληλοι και γενικά οι σκληρά εργαζόμενοι για το καρβέλι, συνδικαλίζονται, είστε γελασμένοι. Οι έχοντες και κατέχοντες συνδικαλίζονται σε υψηλότερο επίπεδο και μάλιστα μετά μανίας, γιατί θέλουν να εξασφαλίσουν τα πλούτη τους, μη γίνει καμιά στραβή και τους την πέσει ο λαός και τα χάσουν όλα.
Αυτός ο συνδικαλισμός τους βγήκε σε καλό κι έφτασαν στο σημείο να επιβάλλουν (λίαν προσεχώς) Παγκόσμια Κυβέρνηση, που θα χορεύει τον λαουτζίκο στο ταψί και φυσικά θα εποπτεύουν αυτοί. Και αυτό χωρίς καμιά αντίσταση, γιατί αφ' ενός, λόγω της μυστικότητας δεν γνώριζε ο κόσμος τι ψηνόταν πίσω από την πλάτη του, κι αφ' ετέρου δεν υπήρχε κάποιος κοινωνικοπολιτικός φορέας (τα κόμματα; - ποια κόμματα;), να αντιπαρατεθεί.
Έτσι μέσα στα χρόνια, με διάφορα τρυκ και διαφθορά, απομυζώντας το αίμα των συνανθρώπων τους, κατάφεραν να αποκτήσουν τεράστια δύναμη και να τη χρησιμοποιούν για πραγμάτωση εφιαλτικών σεναρίων, όπου οι λαοί θα βιώσουν δύσκολους χειμώνες.
Βέβαια οι ίδιοι διατυμπανίζουν πως οι σκοποί τους είναι για το καλό της ανθρωπότητας και θεωρούν τους εαυτούς τους Σωτήρες!.. (Όταν ακούς κάποιον να θέλει να σε σώσει, να φεύγεις μακριά του...). Γι' αυτό εδώ και κάποια χρόνια αποκαλύπτουν με δελτία τύπου κάποιες πλευρές της εικόνας τους.
Το 1973 ο Ντέιβιντ Ροκφέλερ έβαλε τον Ζμπίγκιου Μπρεζίνσκι (Σύμβουλο ασφαλείας του Τζίμι Κάρτερ), να διοργανώσει ένα κλαμπ κορυφαίων πολιτικών και επιχειρηματιών από Βόρεια Αμερική (ΗΠΑ-Καναδά), την Ευρωπαϊκή Ένωση και την Ιαπωνία. Έτσι γεννήθηκε η Τριμερής Επιτροπή (Trilateral Commission) της οποίας τα 350 περίπου μέλη και οι προσκεκλημένοι τους συναντιούνται κάθε Φθινόπωρο, εκ περιτροπής, στην Αμερική, στην Ευρώπη και στην Ιαπωνία.
------------------------------------------
4.6.2010 deletemoney
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου